QUINOA - ZŁOTO INKÓW cz.1

Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (ang. Food and Agriculture Organization of the United Nations, FAO) ogłosiła rok 2013 międzynarodowym rokiem quinoa.

Quinoa, inaczej komosa ryżowa, to zboże, które czasy swojej świetności przeżywało w czasach istnienia państwa Inków i Azteków. Od początku lat 80. powraca do łask i jest promowana na całym świecie jako produkt zaliczany do Skarbów Ziemi - szczególnie cennych ze względu na swój prozdrowotny wpływ. Wszystkie Skarby Ziemi dzięki swoim właściwościom zapewniły sobie stałe miejsce w kanonie najzdrowszych produktów świata.

Historia.

Quinoa uprawiana jest już od około XII w. Swoje pochodzenie quinoa zawdzięcza górskim rejonom Ameryki Południowej, gdzie była otaczana czcią, podobnie jak w Chinach traktowano jagody Goji. Quinoa swoją popularność zyskała dzięki zdolnościom przetrwania w różnych warunkach atmosferycznych - jest rośliną odporną na okresowe przymrozki ( około -5°C) oraz może być uprawiana na glebowo słabych stanowiskach. Ziarno Komosy zawiera ochronną łupinkę nasyconą żywicami, co chroni ją również przed ostrym słońcem. Ze względu na swoje niespotykane bogactwo odżywcze oraz zdolności adaptacyjne quinoa stanowiła źródło pokarmu dla cywilizacji Inków przez setki lat.Większość spożywanej w Stanach Zjednoczonych quinoa wciąż pochodzi z Ameryki Południowej, jednak uprawia się ją również w samym USA, czy Europie. Kiełkowanie w optymalnych warunkach glebowych następuje po upływie 1 doby, a po ok. 3 do 5 dniach pojawiają się pierwsze siewki. Nasiona wymagają jarowizacji, czyli schłodzenia tak, by dobrze kiełkowały.

Zbawienne właściwości komosy ryżowej.

Ziarna quinoa zawierają znacznie większe ilości cynku w porównaniu do innych zbóż. Zawierają istotne ilości potasu, magnezu, żelaza, miedzi, manganu, witamin z grupy B oraz witaminę E.
Analiza składu aminokwasów quinoa pokazała, że w nasionach komosy zawarte są wszystkie aminokwasy egzogenne, czyli takie, które nie są możliwe do samodzielnego wytworzenia w organizmie zwierzęcym i muszą być dostarczane w pożywieniu.Quinoa jest doskonałym źródłem białka, w przeciwieństwie do innych rodzajów zbóż zawiera dużo lizyny, fenyloalaniny, tyrozyny, cysteiny i metioniny. Komosa ryżowa jest produktem wysokobiałkowym, niskokalorycznym o niskim indeksie glikemicznym oraz co ciekawe nie zawiera glutenu. To decyduje o jej walorach dietetycznych. W osłonce bezglutenowego ziarna quinoa znajdują się saponiny, dzięki którym produkty z komosy mogą wykazywać działanie przeciwalergiczne, przeciwzapalne, przeciwgrzybiczne przeciwwirusowe i immunostymulujące.
Saponiny to naturalne gorzkie glikozydy wykazujące działanie rozrzedzające krew.Dlatego przed spożyciem komosa ryżowa powinna być dokładnie umyta. Na rynku spożywczym dostępne są już odmiany komosy o obniżonej zawartości glikozydów. Zmniejszenie tych wartości jest możliwe dziękiusunięciu z ziaren ich zewnętrznych warstw. Obecność saponin dyskwalifikuje komosę jako składnika pożywienia dla dzieci. Węglowodany złożone stanowią 60 % wartości odżywczej quinoa, z czego błonnik ok. 7 %. Ilość tłuszczy jest wyższa niż w innych zbożach. Komosa zawiera 5 % tłuszczu, co stanowi 2,5 raza większą ilość niż w pszenicy.Tłuszcz ten stanowią jednak w większości NNKT - niezbędne nasycone kwasy tłuszczowe.Składają się one w 5% z kwasualfa-linolenowego, występującego z reguływ rybachoraz z kwasów omega-3. W organizmie człowieka kwas alfa-linolenowy przekształca się w kwas stearydynowy, EPA i DHA. Pełni istotną rolę w gospodarce lipidowej skóry, a obecność jego pochodnych wywołuje ochronne działanie płaszcza tłuszczowego skóry, a co za tym idzie ogranicza transepidermalną utratę wody (TEWL).