MOWA CIAŁA W GABINECIE DIETETYKA

Komunikować z Pacjentem można się za pomocą słów (komunikacja werbalna) lub językiem symboli (komunikacja niewerbalna). Komunikacja niewerbalna służy zazwyczaj do uzupełnienia mowy lub wzmocnienia przekazywanej wiadomości. Pomoże również lepiej poznać i zrozumieć Pacjenta. Jakich gestów wystrzegać się, aby nie odstraszyć osoby, która przyszła do naszego gabinetu? Co robić, aby wydać się bardziej profesjonalnym? Odpowiedzi na te i inne pytania znajdziecie w dzisiejszym artykule.

Ekspresja ciała jest najważniejszą częścią komunikacji niewerbalnej. Odczytywanie mowy ciała drugiego człowieka wcale nie jest proste i łatwo się pomylić! Każdy natomiast może doskonalić znajomość języka ciała, gestów i zachowań. Naukę należy rozpocząć od… własnej osoby, zwracając uwagę na to, jak samemu reaguje się w określonych sytuacjach. Dzięki temu zaczniemy kontrolować mowę swojego ciała, a także będziemy wiedzieć, co mogą oznaczać gesty czy zachowania naszych Pacjentów. Często zdarza się, że mowa ciała zaprzecza temu, co mówi nasz rozmówca! Na przykład Pacjent opowiada o tym, że przestrzegał wszystkich zasad ułożonego jadłospisu, ale jego mina oraz unikanie kontaktu wzrokowego sugeruje zupełnie coś innego...

Język dłoni i rąk
Z rąk można odczytać… myśli! Jeśli dłonie Pacjenta są przekręcone, a tym samym wnętrza zakryte, oznacza to, że nie może nie mówić całej prawdy. Natomiast ręce splecione na piersi mogą oznaczać frustrację i negatywne nastawienie. Podczas rozmowy z Pacjentem należy wystrzegać się podpierania głowy, ponieważ wskazuje to na zmęczenie lub znużenie jego wypowiedzią!
Ciekawostka: powodem machinalnego pocierania nosa, może być swędzenie skrzydełek nosa przy próbie kłamstwa. Wywołane to jest podrażnieniem zakończeń nerwowych stymulowanych przez mózg!

Uścisk dłoni
Jeśli ściśniemy dłoń Pacjenta z taką samą siłą jak on naszą, może symbolizować, że traktujemy go na równi ze sobą, nie wywyższamy się. W momencie, gdy nasza dłoń przy pierwszym powitaniu znajdzie się nad dłonią Pacjenta, ten nie powinien mieć wątpliwości o naszej dominującej osobowości. Wobec tego już od początku spotkania Pacjent może mieć wrażenie, że próbujemy go sobie podporządkować. To, w jaki sposób Pacjent uściśnie naszą dłoń, może być sprawdzoną garścią informacji:
zbyt długie powitanie- osoba otwarta, szczera, ale też trochę naiwna,
powitanie wylewne- entuzjasta, którego łatwo przekonać do realizacji nowych rzeczy, pomysłów,
lekki uścisk- brak pewności siebie, bywa podejrzliwy, ciężko zdobyć jego zaufanie,
niezręczny uścisk- osoba nieśmiała, zamknięta w sobie, obawiająca się nowych sytuacji,
uścisk energiczny- charakteryzuje człowieka zrównoważonego, otwartego i bez kompleksów.

Wymowa nóg
Podczas przeprowadzania wizyty w większości przypadków siedzimy z Pacjentem po dwóch stronach biurka. Nasza postawa ciała, ręce oraz twarz to elementy, które widoczne są przez całą rozmowę. Najczęściej nie zwracamy uwagi na… nogi, bo przecież ich nie widać! Dlatego właśnie ich ruchy i zmiana pozycji mogą tak wiele powiedzieć o ich właścicielu. Podczas rozmowy osoba siedząca w fotelu, naprzeciw nas może wyglądać na spokojną, opanowaną i szczęśliwą, ponieważ np. uśmiecha się i trzyma swobodnie ręce. Tymczasem nogi zdradzają prawdziwe odczucia! Jeżeli Pacjent porusza stopami lub zakłada nogę na nogę i wykonuje nią ruchy wahadłowe, wskazuje to, że ma dość sytuacji, w jakiej się znajduje i najchętniej zakończyłby wizytę...

Stany emocjonalne, a gesty
Nastawienie Pacjenta do naszej osoby możemy przewidzieć na podstawie jego zachowania.
Pacjent niezdecydowany- obgryza paznokcie, czyści okulary, wierci się na krześle, zakłada nogę na nogę, patrzy raz w jedną, a raz w drugą stronę,
pacjent zainteresowany rozmową- pochyla do przodu głowę lub całe ciało, patrzy na nas, nie rozgląda się po gabinecie,
pacjent zdenerwowany- uderza ręką o rękę lub wierci się, szybko oddycha,
pacjent niechętny, wyrażający dezaprobatę- zaciśnięte usta, pocieranie nosa, spoglądanie w bok,
pacjent, który chce zakończyć rozmowę- obejmuje dłońmi swoje barki, ramiona, patrzy w ziemię, odwraca wzrok, garbi się, zakrywa usta ręką.

Co można wyczytać z twarzy?
Należy zwracać szczególną uwagę na mimikę twarzy, ponieważ to właśnie ona zdradza odczucia mówiącej osoby. Jeśli Pacjent mówi, że jest zadowolony z dotychczasowej współpracy, a jego mina pokazuje coś innego- z pewnością nie możemy wierzyć w jego słowa.
Kolor tęczówki oka oraz źrenice również pozwalają na określenie stosunku do drugiego człowieka. Przy odczuciach negatywnych tęczówka zaciemnia się, a źrenica zwęża. Przy pozytywnych odwrotnie- tęczówka rozjaśnia się, a źrenica powiększa.
Podniesione kąciki ust wskazują na zadowolenie, opuszczone na zniesmaczenie.
Istnieją również dwa rodzaje uśmiechu- spontaniczny (ściąganie kącików ust do góry, a brwi ku dołowi) i pozowany (podciąganie brwi do góry, a warg w kierunku uszu).

Ubiór, wygląd
Podczas pracy z Pacjentem ważny jest także ubiór. Dietetycy zazwyczaj przyjmują Pacjentów w białych fartuchach, ponieważ te kojarzone są z medycyną wzbudzają zaufanie. Eksperci od wyglądu sugerują, by w pracy makijaż był delikatny i skromny.

Z psychologicznego punktu widzenia nawet ze sposobu noszenia, zdejmowania czy zakładania okularów można uzyskać informacje o drugim człowieku! Na przykład zdjęcie i ponowne założenie okularów unaocznia, że definitywnie chcemy zakończyć rozmowę, a trzymanie oprawki przy ustach lub wkładanie końcówki zausznika do ust- pomaga w koncentracji lub podjęciu decyzji.

Jak wynika z obliczeń niemieckiego naukowca, Alberta Mehrabiana, tylko 7% informacji czerpiemy ze słów, 35% wnioskujemy z tonu głosu i aż 55% z języka ciała! Nie trzeba być specjalistą od mowy ciała wystarczy bacznie obserwować Pacjenta, a nasza intuicja z pewnością nam wszystko podpowie i ułatwi codzienną pracę.