Kompendium

Datą minimalnej trwałości nazywamy datę, do której prawidłowo przechowywany środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości jakościowe i zdrowotne.

Data ważności jest to data, po przekroczeniu której produkt nie powinien być spożywany. Uwarunkowuje ją data produkcji oraz okres trwałości danego produktu spożywczego. Producent powinien określić ją i umieścić na opakowaniu.

Defekacją nazywa się ruch jelit powodujący wydalanie resztek niestrawionego pokarmu.

Dieta: Ogólne pojęcie oznaczające codzienne pożywienie jednostki bądź całej populacji. Wyróżnia się wiele terminów szczegółowych definiowanych oddzielnie, w których słowo dieta występuje w połączeniu z określonym przymiotnikiem.

Dieta alternatywna to sposób żywienia charakteryzujący się świadomą rezygnacją ze stosowania niektórych rodzajów pokarmów lub sposobów obróbki przed spożyciem.

Dieta bezglutenowa jest dietą stosowaną przez chorych nadwrażliwych na gliadynę, z której eliminuje się przetwory z pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa. Do tej diety produkowane są specjalne przetwory i pieczywo na bazie kukurydzy, ryżu i gryki.

Mianem diety leczniczej określamy każdą dietą spełniającą funkcję leczniczą, w której z przyczyn zdrowotnych dokonano celowych modyfikacji pod względem podaży jednego bądź kilku składników odżywczych pod względem konsystencji, eliminując z jadłospisów określone produkty i techniki kulinarne.

Dieta makrobiotyczna jest dietą, której podstawą jest zakaz spożywania mięsa, jaj, i przetworów mlecznych, a z produktów białkowych dopuszcza się owoce morza. Cechą główną tej diety jest niska zawartość tłuszczu, a duża węglowodanów złożonych.

Dieta naturalna jest dietą, która w danej społeczności zaspokaja wszystkie potrzeby pokarmowe z wykorzystaniem fizycznie dostępnych środków spożywczych wykluczając stosowanie produktów otrzymywanych przy pomocy obróbki chemicznej.

Dietą śródziemnomorską nazywamy sposób żywienia, który jest charakterystyczny dla krajów śródziemnomorskich, w której źródłem tłuszczu jest oliwa z oliwek. W diecie tej przeważają produkty pochodzenia roślinnego, a w ilościach umiarkowanych występują napoje fermentowane mleczne, ryby, drób oraz jaja. Czerwone mięso jest natomiast spożywane sporadycznie. Charakterystyczną cechą tej diety jest również czerwone wino spożywane do każdego posiłku.

Dieta ubogoenergetyczna (dieta niskoenergetyczna) jest dietą zalecaną głównie w otyłości, której wartość energetyczna może się wahać od 1200 do 2000 kcal, zależnie od wzrostu, płci, wieku, trybu życia i stopnia nadwagi.

Dietetycznym środkiem spożywczym określamy produkt, który ze względu na specjalny skład lub sposób przygotowania różni się od środków powszechnego spożycia i jest przeznaczony do zaspokajania deklarowanych na opakowaniu szczególnych portrzeb żywieniowych.

Dietetyk jest specjalistą posiadającym kwalifikacje w zakresie nauki o żywności oraz żywieniu człowieka chorego i zdrowego, który zajmuje się planowaniem jadłospisów w szpitalach, sanatoriach i innych placówkach.

Dietetyka jest nauką z dziedziny medycyny, zajmującą się poznawaniem roli żywienia w etiopatogenezie chorób oraz jego stosowaniu w profilaktyce i terapii.

To dopuszczalne substancje dodatkowe, nie stanowiące typowego składnika żywności, normalnie nie spożywalne, których użycie w procesach technologicznych powoduje zamierzone rezultaty w danym produkcie spożywczym. Dodatki do żywności to nie substancje powodujące zachowanie lub poprawienie wartości odżywczej. Używane są wtedy, gdy ich obecność w danym produkcie lub półprodukcie jest niezbędna i jest co najmniej obojętna dla stanu zdrowia.

Dojadanie to okazyjne spożywanie produktów lub zestawów produktów między zwyczajowymi posiłkami, przeważnie w niewielkich ilościach.

Dwunastnica to początkowy fragment jelita cienkiego o długości około 20cm, do którego dopływają sok trzustkowy i żółć. Tzw. gruczoły Brunnera znajdujące się w dwunastnicy wydzielają duże ilości śluzu, którego rolą jest ochrona błony śluzowej przed działaniem kwasu żołądkowego.

Zaburzenie trawienia i wchłaniania składników pożywienia w przewodzie pokarmowym nazywamy niestrawnością lub dysepsją. Dysepsja czynnościowa to zespół objawów naśladujących chorobę wrzodową i stany zapalne żołądka.

Dysgeuzja to zaburzenie w funkcjonowaniu zmysłu smaku, przejawiające się m.in. jakościowym spaczeniem odczuwania smaku i występowaniem obcych posmaków.

Dyskineza dróg żółciowych jest zaburzeniem związanym z pracą przewodu pokarmowego, zwłaszcza procesu wydzielana żółci. Wpływa negatywnie na trawienie, szczególnie na wydzielanie żółci, co może powodować stres.

Dysosmia to zaburzenia w funkcjonalności zmysłu powonienia , przejawiające się m.in. jakościowym spaczeniem odbioru bodźców zapachowych i mogące być następstwem ostrego wirusowego zapalenia wątroby albo grypy.